android, Aplikazioak, Apple, Mugikorrak, Sakelako Telefonoak

Lapse It, paisaien argazki edarrak ateratzeko

Lapse-It-Pro-Shooting-3Denboraren igaroa da Time-Lapse. Argazkilaritza eta bideogintzan joera bihurtu den teknika ezagunari dagokio. Wikipediaren arabera, bideo sekuentzia baten abiadura azkartzean lortzen den teknika bat da; non gauzak benetan baino agudoago mugitzen ikusten diren.

Bideo arrunt bat grabatzen segundoko jasotzen diren irudi kopurua baino gutxiago jasota lortzen da efektua. Adibide batez, ohiko bideo bat 25 fps edo irudi segundoko abiaduran jaso, eta abiadura berean erreproduzitzen da normalean. Time-Lapse itxurako bideoa sortzeko, aldiz, 12 segundoko tartetan irudi bakarra jasoko da, eta ondoren bideo hori abiadura normalean egikaritu. Ezarpen horiek bakoitzaren nahien arabera doitu daitezke, noski. Dena den, hodeiak, autoak, hiriko argiak edo zerukoak aitaren batean igarotzen ikusten diren sekuentzia bitxiak lortzen dira horrela egiten denean. Irudimena gainezka dutenek panpinekin laburmetriak grabatzeko baliatzen dute teknika.

Bideoen ezaugarri teknikoetan haria galdu dutenentzat, xehe-xehe azaldu genuen Zibergelan berriki: http://zibergela.bitarlan.net/2014/04/03/bereizmen-handiaren-amarruak/.

Denbora igaroa lortzeko ez da tresneria berezirik behar, kamera digital bat eta ordenagailuan bideo edizioko programa bat besterik ez. Are gutxiago beharko dute Lapse It aplikazioa deskargatzen dutenek. Sakelakotik bertatik eskuratu daitezke irudiak eta baita editatu ere.

Gainontzeko argazki aplikazioekin alderatuta prestakuntza batzuk beharrezkoak dira hemen. Sakelakoa patrikatik atera eta disparadorea edo kliskagailua etengabe zanpatzea baino landuagoa da prozesua: telefonoarentzat tripode bat edo euskarria eta telefonoa elikatzeko aparteko bateria edo entxufe bat eskura edukitzea gomendatzen da. Hurrenez-hurren, dardarak saihesteko eta argi kontsumo handia hornitzeko.

Kapturen ezaugarriak nahieran doitu daitezke Lapse It aplikazioan. Erabiltzaileak grabatzen hasi orduko ezarriko ditu batzuk, eta gainontzekoak ondoren. Hasi orduko: iraupena, irudien arteko denbora tartea, argazki kopurua edo hark eskuz geratuko duen ezarriko dira. Ordu zehatz batean jardun dezan programatu daiteke Lapse It, eta lasai oheratu esaterako. Bereizmena eta argitasuna ondo aukeratzea erabakigarriak dira, eta besterik ezean, froga-akats bidez gustuko sekuentzia lortu arte eutsi. Bukatzeko: bideora bihurtu edo renderizazio garairako ezagunenak diren formatuetara bihur daiteke sekuentzia: MOV, MP4 edo FLV. Eta aldi berean, bideoaren irudi maiztasuna eta abiadura erabaki. Oso motel grabatzen denez, 25 fps jarrita ere denbora geldiro ikusiko da igarotzen; baina efektua areagotzeko 50 fps edo gehiagora ezarri daiteke. Aplikazioak aukera bakoitzaren azalpentxoak dakartza han-hemenka, inor gal ez dadin. Musika ezarri, besteen lanak ikusi, denetarik egin daiteke.

Lapse It aplikazioak doako bertsioa du eskuragarri, baina bideoaren bereizmena 480p kalitatera mugatuta dago eta bestelako efektu bereziak ere ezgaituta dakartza. Ostera, probatu ondoren gustuko duenak, Lapse It Pro bertsioa lortu dezake 1,99 euroren truke eta mugarik gabe baliatu. Android eta iOS plataformetarako dago eskuragarri.

Osagarri Informatikoak, Telebista

Bideo kableak

vgaetahdmiBideo txartelak du ordenagailutik bideo seinalea igortzeko ardura. Pantaila konektatzeko erretenak izaten dira haren bistako osagarri bakarrak. Mahai gaineko ordenagailuan, atzean egoten dira, eta, eramangarrian, berriz, aldamenean. Erreten horietan txertatzeko bideo kableak etengabe joan dira berrituz eta garatuz: VGA, DVI, HDMI… Garai digitalean sartutakoak dira, eta bereizmen eta eskaera berrietara moldatu behar izan dute. VGA konexio klasikoa da, hain zuzen, pantaila berdeak zituzten aurreneko ordenagailuetatik gaur egun mantentzen den bakarra.

VGA 

Konexio hedatuena da egun ere. Gezurra dirudien arren, azken belaunaldiko telebistek eta pantailek konexio hori dute oraindik ere, baina kalitate arazo larriak ditu jada.

Video Graphics Array (Bideo-grafikoen egokigailua) 1988an agertu zen, IBMren eskutik. Hamabost hagin dauzka, eta erabat analogikoa da. Duen arazo nagusia da digitaletik analogikora bihurtzean informazioa eta kalitatea galtzen direla. Pantailan kolore gutxi onartzen ditu, eta ezin dezake jasan bereizmen handirik. Hala eta guztiz ere, egungo estandarra VGA da. Formatu horretara bihurtzeko osagarriak garesti saltzen dituzte.

DVI

1999an agertu zen Digital Visual Interface (Interfaze digital bisuala). Guztiz digitala zen konexio bat izatea zuen helburu. Trabak eragiten zituzten zarata eta irudien distortsioa desagerrarazi zuen aurrenekoz. Edo hasieratik ondo ikusten da, edo ez da ezer ikusten.

Seinale analogikoak ere garraia ditzake, eta 24 eta 29 hagin bitartean ditu. Itxuraz VGAren berdina denez, nahasmena sor dezake. Batetik bestera pasatzeko egokigailuak badira; merke, gainera. Bereizmen handiarekin bateragarria da, eta bideo edo eskaneatu progresiboa onartzen du. Hori erabilgarri duten telebistek PAL sistemaren oker nagusia leuntzen dute. Sistema horretan, irudia berriztatzen den moduaren ondorioz kliskatu edo eten egiten dela esaten da.

HDMIren berbera eskaintzen du DVIk. Baina, hala ere, hura nagusitu zaio. Marka batzuen interesek eta iragarki kanpaina handiek lagundu diote horretan.

HDMI

Txikia da, erosoa, erabilerraza. Bideoaz gain, soinua ere garraiatzen du. Azken belaunaldiko bideo jokoek eta Blu-ray sistemek ireki diote bidea, eta, orain, nagusi da bereizmen handiko esparruan. High-Definition Media Interface 2002an agertu zen. Sektorearen babes handia izan zuen. Sony, Philips, Hitachi eta Panasonic etxeak izan ziren babestu zutenetako batzuk. Ez da librea, eta jabetza intelektuala babesteko teknologia daraman kable bakarra da. HDCP izeneko sistema martxan jarriz gero, kopien kontrako babes neurriak ezarri ahal zaizkio kablea garraiatzen ari den edukiari; kalitatea gutxituz, adibidez.

Internet, Multimedia, musika

‘Podcast’ edo harpidetza bidezko emanaldi digitalak

podcast (2)Interneten zintzilikatzen den emankizuna da podcast bat, ondoz ondoko kapituluak dituena. Harpidetza bidez jaso daitezke, ordenagailuan nahiz edozein gailu eramangarritan. Entzun, ikusi edo irakurtzekoak izan daitezkeen arren, hasieratik, aurrez grabatutako irrati emankizunen eskutik irabazi zuten ospea. Hortik dator podcast-ak Internetez hedatzen diren irratsaio edo programa gisa ezagutzea. Izena ere ahoz ahokoaren bidez ezarritakoa da; musika entzuteko iPod gailuen hitza etabroadcast edo emanaldiak batzean ateratakoa, hain zuzen.

Zuzenekoak baino gehiago, nahi denean entzuteko grabazioak

Hainbat edukitakoak aurki daitezke: besteak beste, musika, informazioa, elkarrizketak, mahai inguruak eta eztabaidak dituzten aurrez grabatutako programak izaten dira entzungai: hizkuntzak ikasteko programetatik, hainbat hiztun eta konexio dituzten solasaldietaraino. Zuzenekoak izan gabe, gai freskoak jorratzen dituzte.

Saioen kapituluak zerrendatan antolatzen dira. Hodeian edo urrutiko zerbitzarietan dauden fitxategi multzo gisa.

RSS teknologia ahalbidetua dutenek harpidetzeko aukera ematen dute. Horrekin, ale berri bat dagoen bakoitzeko, norbere telefonoan edo ordenagailuan bakarrik kargatzea lortzen da. Bestetik, zuzenean fitxategi gisa saio soltea deskargatzeko aukera duenik ere bada.

Entzuteko, aurrena jaitsi

Entzun ahal izateko, RSS bidez podcast-ak irakurtzeko gai den Appleren iTunes edo antzeko ordenagailuko aplikazioak behar dira. Azken horiek, gutxienik, aukeratu zerrendei jarraipena egiteko ardura hartzen dute.

iTunesen kasuan, podcast-en biltegi bezala funtzionatzen du iTunesek, eta harpidetzea sinplifikatzen. Bertan eskegita dauden podcast-en webak eta jatorriak ezagutu beharrik gabe erabiltzaileak leku beretik bilaketa egin eta harpidetza egin baitezake. Beste programetan, erabiltzailea da RSS jariodun weba aurkitzeko arduraduna. Lista eguneratzen denetan abisua emateko edo, nahiago bada, automatikoki deskargatu eta ordenagailura zein iOS gailuetara bidaltzeko ezar daiteke.

Batera zein bestera, deskargak ordenagailuan gorde daitezke, eta sare konexio gabeko gailuetan entzuteko erabili. Internet bidezko streaming teknikatik bereizten du horrek. Sare sarbiderik gabe, ez dago streaming jasotzerik, eta podcast-ak ez dira inoiz zuzenekoak.

Hedabide horizontala dela esaten da podcast-a. RSS teknologia ez denez inoren jabegoa, ez dago eragozpenik edukiak entzuteko zein propioak sortzeko.

‘Podcast’ propioak nola publikatu

Kazetariez gain, zale asko dago podcast-ak egiten dituena. Saio xume bat sortzeko aurreneko pausoa ahotsa grabatzea da. Ondoren, zerbitzari batean kargatu beharko da fitxategia. Era honetako fitxategiak gorde eta partekatzeko doako zerbitzuak daude. Horietako bat da iVoox audio kioskoa, http://www.ivoox. com/ lekuan dagoena. Grabatutako fitxategia kargatu, azaleko irudia, deskribapena, egilea eta halako datuak bete eta publika daiteke. Ondoren, webean bertan edo beste batean helbidea erreferentziatuz erakuts daiteke.

iTunesen agertzeko

Podcast komunitate handiena iTunesen dago. Hor ere publikatzea komeni da, beraz, gehiengoak kutunena duen bilatzailean erakustearren. Plataforman, baina, ez dago zuzenean biltegiratzerik. Zirkuitu itxia da, kanpoko iturriak erakusten dituen esteka biltegi bat bezalakoa.

Komunitatean sartzeko, baina, norbere esteka eta Apple ID kontua izatea besterik ez da behar. Hau da, ahotsa edo bideoa hodeiko zerbitzu batean gorde daiteke, eta iTuneseko biltegian norbere kanalaren jarioa gordetzea eskuragarri jartzeko.

Kasu honetan, iVoox erabiltzearekin ez da nahikoa. Harpidetzak ahalbidetzeko, aurrena, RSS jarioak gaitu behar dira podcast-ean. Googleren Feed Burner (http://feedburner.google.com/) tresnak, Internet helbide bat RSS ale bihurtzen du. iVoox-eko fitxategiaren URLa itsatsi eta I’m a podcaster! aukeratuta, bizkor egiten du. Itzultzen duen helbidea da iTunesen sartu beharko dena.

Aski da iTunes aplikazioko Podcasts ataleko eskuin menuan Send Podcast aukeratuta agertzen den leihoan helbidea sartuta. Automatikoki kargatuko dira norbere podcast-aren datuak. Gogoan izan, daturen bat aldatu nahi izanez gero, jatorrizko zerbitzuan egitea; gaurko honetan, iVoox lekuan. Publikazioa agertzeko gutxienez egun bat itxaron beharra dago, Applen berrikusten duten artean. Posta bidez abisatzen dute direktorioan eskuragarri dagoenean.