Aplikazioak, crowdfunding, Hardware, Jaialdiak, Mugikorrak, Sakelako Telefonoak, Telebista

Berrikuntzak, Las Vegasko elektronikaren azokatik

curved tvCES edo Consumers Electronics Show elektronika eta teknologiaren nazioarteko azoka da. Urteroko hitzordua da AEBetako Las Vegas hirian. Aurten urtarrilaren 7a eta 10a bitartean izan da. Sasoiko produktu elektroniko berriak aurkezten dituzte, tarteka, inoiz merkaturatzera iritsiko ez diren proposamenak. Kontsumitzaileei aldiko joerak erakusteko eta enpresei negozioak egiteko balio du azokak.

 Pantaila kurbatuak eta gailu eramangarriak, sasoiko teknologiak. CES 2014 amaitu berritan, zeresan handiena eman dutenak pantaila kurbatuko gailuak dira. Telebisten kasuan, erdiko aldea bakarrik dute finkoa eta alboak okertu daitezke bakoitzaren beharren arabera. Bestalde, sakelako baten pantaila okertu ahal izatearen erabilpenak ez dira garbi geratu. Gainera, hiru dimentsioko telebisten porrota azaleratu du 4K bereizmeneko telebisten agerpenak; betaurrekorik gabe antzeko bizipena ematen dutelako. Erronka, baina, prezio apalak bilatzea zen. Vizio eta Polaroid etxeen oholtzan, 50 hazbeteko 4K telebistak erakutsi zituzten 731 eurotan. Toshibaren 4K bereizmena duten eramangarrien lerroa ere adierazgarria da, Ultra HD ordenagailuetara eramaten aurreneko saioa baita.

Sakelakoen aldetik, Asus nabarmendu zen, 72 eurotako smartphone baten eskutik. Android sistema eragilea eramango du Asus Zenfone 4 telefonoak.

Steam Machine, berriz, kontsola generikoak dira; Linux oinarridun bideo jokoen lehen plataforma erabiltzen duten ordenagailuak, hain zuzen. Orain, hainbat enpresak haien kontsola aurkeztearen aldeko apustua egin dute. Erabiltzaileen arreta erakarri, eta Sony, Microsoft edo Nintendok haien erara moldatutako merkatua irekitzeko egiazko mehatxua dira dagoeneko. Zibergela-n aipatu genituen: http://zibergela.bitarlan.net/2013/10/03/bideokontsola-libreen-aldia-ote/.

Gidaririk gabeko gailu hegalari txikien edo drone deituen agerpena ere aipatzekoa da. Erabilpen militarraren ondorioz ezagun egin arren, segurtasuna edo garraio zibilerako erabiltzen hastekotan baitabiltza. Amazon edo Telepizza konpainiak banaketa sistema gisa probatu dituzte, eta laster ikusiko dira gure hirietako zeruetan hegan. Parrot etxe frantziarraren Mini Drone eta Jumping Sumo erakutsi zituzten baita ere. Drone komertzial horien prezioaren berri eman ez arren, 2014aren amaiera aldera eskuragarri egotea iragarri dute. Azkenik, Android sistema eragilea autoetan sartzeko egitasmoa aurkeztu dute Audi, Google eta Nvidia etxeek. Hyundai, Honda eta General Motors batu zaizkie proiektura.

Deigarria da baita crowdfunding edo finantzaketa kolektiboaren laguntzaz aurkeztutako proiektuen kopurua. Horrek erakusten du ideia on bat duen orok ekoitzi eta saldu dezakeela bere produktua. Azkenik esanguratsuak izan zen erakutsi ziren osagarri elektronikoen arrakasta: betaurrekoak, eskumuturrekoak edo erlojuak funtzionalitate berriak aurkeztu dituzte. Berehalako etorkizuneko osagarriak interaktiboak izango dira.

 Bidokontsolarik gabeko bideo jokoak. Etorkizuna gailu sinpleenen baitan dago. Eta hodei konputazioa da giltza. Sareko sarbidea eta pantaila edukitzea nahikoa da edozein eduki egikaritzeko. Hots, jolasteko urrutiko agintea eta Internet konexiodun Smart TV bat edukitzea besterik ez da beharko aurki, Play Stationeko katalogoko jokoetan aritzeko. Zerbitzuaren izena Play Station Now da, eta streaming bidez plataformen arteko bateragarritasun arazoa bukatuko da. Trabak gainditu, eta PS4 berrian PS3-ko jokoetan jolasteko balioko du.

Baina batez ere tableta, telefono, kontsola eramangarri edo beste gailu adimentsutan ibiltzeko ere. Prozesatzeko ardura zein kalkulu guztiak egitekoa, urrutiko zerbitzariak hartuko baititu bere gain. Esan gabe doa Interneterako abiadura handia beharko dela, etenik nahi ez bada.

 Berehalako mezuak, etxeko tresnei zuzenduak. Beste behin ere, domotikari garrantzia eman zitzaion CES azokan. Aukera bakarra izan ez den arren, LG etxearen proposamenak eman du arreta gehien. Line berehalako mezularitza zerbitzuarekin bat egin eta etxeko tresnekin komunikatzeko mezularitza zerbitzua da aurkeztu dutena: Homechat. Horrela, laster batean lurra garbitzeko xurgagailua zein arropa-garbigailua —zein beste edozein gailu— urrutitik abiaraztea dago, LG markakoa eta adimentsuak diren artean.

 Janaria inprimatzeko labea. Txokolatea eta azukrea erabiliz, hiru dimentsioko jakiak egiteko diren inprimagailuak agertu dira Las Vegasen. ChefJet eta Chefjet Pro makinek bolumena eta pieza artikulatuak dituzten objektuak sortzeko gaitasuna dute. Haurren askariak ez dira berdinak izango hemendik aurrera.

 Smartwatch edo erloju adimentsuak. Azken belaunaldiko sakelakoek dituzten funtzio berberak betetzen dituzte. Dagoeneko ez da fikzioa deiak egin edo Whatsappak bidaltzea norbere eskumuturrari hitz eginez. Ezta ere aplikazioak instalatu eta jokoetan jolastea erlojuan bertan. Bide batez, teknologia jantzi egin daitekeela erakutsi dute, aurreneko modeloetako sport itxura alde batera utzita.

Erloju dotore eta serioagoak ikusi ahal izan ziren azokan, eta Pebble Steel izenekoa nabarmendu zen guztien artean. Aurretiaz ere eta aho betez merkatuko smartwatch onena izandakoa, orain metalezko akaberarekin aurkeztu dute. Xarma berezia daukan aukera da, ez baita etxe handi baten babespean egindakoa. Kickstarter atarian finantzaketa kolektiboaren bitartez egia bihurtutako proiektua da.

crowdfunding, Hardware, kontzeptuak, Osagarri Informatikoak

Hiru dimentsiotan inprimatzea

3Dinprimagailuak5Estereolitografia ez da kontu berria. 1986. urtean AEBetan asmatu zuten teknika iraultzaile baten izena da. Hiru dimentsiotan inprimatzearen artean aritzen direnentzat, egun, oraindik, teknika hori da gogokoena, zehatzena delako. Hala ere, garestiena ere bada, eta hori da masiboki komertzializatu ez izanaren arrazoia.

Oraindik merkatuan nagusi diren mekanizazio teknikekin ez bezala, horrekin ez da modelo bat higatuz eta txirbilak ateraz forma ematen. Horren ordez, sortu nahi den objektua plastiko erretxinezko geruzak gainjarriz inprimatuz joaten da. Zehatzago esateko, ultramore laser bat erabiltzen da, injektatutako plastikoari zeharka patroiaren forma emateko, eta ondoren laserrak aurreko geruzara itsasteko. Horrela, sortu nahi den figuraren arabera, euskarritzat balioko duten egiturak txertatzen zaizkio inprimatzen dagoenari; grabitatearen ondorioak ekiditeko. Haien beharra denean ere, behin inprimatu ostean kentzen zaizkio euskarriak. Azkenik, bainu kimiko bat ematen zaio inprimakinari, gehiegizko erretxina ezabatzeko, eta berotasun astinaldi bat emanez bukatzen da prozesua.

2003az geroztik, alabaina, 3D inpresioa indartuz joan da. Estereolitografiarekin ez bezala, optimizatua dagoen teknologia baten gisa garatu denez, erabiltzen erraza, merkeagoa eta bizkorragoa den prozesu bat lortu dute. Aurrekoa bezain zehatza ez denez, prototipo zein ingeniaritzako diseinu goiztiarretarako egokia da; bestalde, ez dago inolako produktu kimikoren beharrik, eta produkzio ondoko lana ere murritza da.

3D inpresiorako hainbat teknika daude egun, baina, funtsean, geruzen erabilpenean desberdintzen dira. Batzuek, materiala biguntzen dute laminak sortzeko; beste batzuek, aldiz, erretxina likidoak erabiltzen dituzte teknologia desberdinez tratatzeko ondoren. Metodoek haien artean desabantailak eta abantailak dituzte, eta ekoizleek aukeratzeko ematen diete bezeroei oinarrizko materiala.

Erabilpenak

Arraroa gerta badaiteke ere, inprimagailu horiek erresoluzio askotarikoak dituzte. Hortaz, inprimagailu arruntetan 1.200 puntu hatzeko egiteko gai dela ulertzen den bezala, 3D inprimagailuetan «zehaztasun dimentsionala» kontzeptua erabiltzen da. Horrek geruza bakoitzaren lodiera, eta horietako bakoitza osatzeko patroiak izandako puntu kopurua zehazten ditu.

Era berean, aipatzekoa da orokorrean inprima ditzaketen elementuen tamaina ere gailuaren tamainaren araberakoa dela; arruntenak 50 bat zentimetroko gehieneko piezak sortzen ditu.

Inprimagailu horientzat hainbat aplikazio daude, eta kultura askearen ikono ere bilakatzen hasi dira. New Yorkeko Metropolitan museoko obrak digitalizatzea baimendu ondoren, jendearen esku utzi dituzte, halakorik duenak erreproduzitu ahal izateko.

Era berean, geroz eta entzutetsuagoak dira gailu horiek erabiltzen dituzten proiektuak, robotika edo arkitekturara iraultza ekarri baitute. Medikuntzan azpimarragarria den erabilpena ere pentsatu zaio, hezur edo odol-hodi artifizialak sortzeko. Halaber, Nasa ere 3D inprimagailuak ezartzekotan da Nazioarteko Espazio estazioan, han bertan piezak ordezkatzeko. Enpresa batek edo bestek dagoeneko, haien pieza batzuen CAD fitxategien berri eman dute, garestiago ateratzen zaielako bezeroei horiek probestea.

Potentziala begi bistakoa da, eta, agian, talka egin dezake piezak sortzetik bizi diren industriekin. Interneteko bitartezko pirateriarekin gertatzen den bezala, beste gatazka bat ager daiteke horrekin negozioa egiten dutenen eta edukiak (kasu honetan, planoak eta eskemak) era aske batean partekatzeko eskubidea defendatzen dutenen artean. Eguneroko ogia da hori era digitalean.

Ez dago urruti ekoizpen masiboa, azken hamarkadan salmentek gora egin duten neurrian, prezioek behera egin baitute.

Edonoren eskura

Form1 izeneko inprimagailua plazaratzear daude. Diotenez, emaitza profesionalak lortzeko kalitatea dauka, baina beste aukerak baino kostu askoz eskuragarriagoan. Proiektu hori ingeniari multzo baten egitasmoa da, sormenezko proiektuentzat jendearen diru laguntzekin edo Kickstarter eran finantzatua. Prezioa zehaztu ez badute ere, 2.500 dolarren truke ale baterako eskubidea lor daiteke.

Informazio gehiago nahi duenak, edo ale bat erreserbatu, honako helbidera jo dezake: http://www.kickstarter.com/projects/formlabs/form-1-an-affordable-professional-3d-printer.

Erabilpen maltzurrak

Mundu honek ere bere alde iluna dauka, eta agintari batzuk kezkatzen hasiak dira. Duela hilabete batzuk, hitzaldi batean erakutsi zuten hacker batzuek ustez ondo kudeatu eta mimoz banatzen diren eskuburdina batzuen giltzen kopiak egin zituztela. Eskemak era librean zabaltzeko asmoa zegoen fusilaren kasua ere kezkagarria da; badirudi proiektua geratu egin dela, arma ekoizteko erabili zen inprimagailua harrapatuta.

Aplikazioak, Multimedia, Software Librea

Blender: 3D software librean

blender argazki-pantailaDiseinu grafikoaren arloan jorratu daitezkeen gaietan erakargarrienetariko bat, 3 dimentsioetako diseinuena eta animazioena da. Berez, lan hauetarako ordenagailu jatorrak eta txartel grafiko sendoak gomendatzen dira. Gainera, arlo honetan lan egiteko aplikazio pribatuak ere nahiko astunak eta garesti samarrak izaten dira.

Hala ere, badaude aukera libreak eta doakoak eta izugarri garatuak. Hauen artean ezagunetariko bat Blender da. Blender, esan den bezala, software librea da, doakoa da eta gainera plataforma anitzetan egikari daiteke, MS Windows, Mac Os X, GNU/Linux eta FreeBSD sistemetan exekutatzeko fitxategiak deskargatu daitezke webgunetik. Bertsio hauek guztiak deskargatzeko eta aplikazioari buruzko dokumentazioa eta eskuliburuak eskuratzeko, proiektuaren webgunera, http://www.blender.org, joan daiteke. Honetaz gain, bertsio eramangarri bat ere badago memoria arkatz batean eroateko, hemendik deskarga daiteke: http://portableapps.com/apps/graphics_pictures/blender_portable.

Hasiera batean Blender ez zen software librea

Blender aplikazioaren historia Holandan hasten da aurreko mendean. Aplikazioa 1998. urtean hasi zen banatzen, baina aurretik ere erabiltzen zuten, NeoGeo enpresan, Holandako 3D estudiorik handienean. Izan ere, NeoGeo enpresan hasi zen Blender aplikazioa izango zenaren garapena haien animazioak sortzeko. Ondoren, esan bezala, 1998. urtean “Not a Number” (NaN) enpresa sortu zuten Blenderren sortzaileek aplikazioa komertzializatzeko xedez. Beraz, ikusten denez, ibilbide luzeko aplikazioa da hau.

Hasieratik arrakastatsua izan zen garai horretan jada plataforma anitzetan exekutatu ahal zelako eta gainera dohainik banatzen zen aplikazioa, hori bai, iturburu-kodea ez zegoen eskuragarri, horregatik ez zen software librea. Dena dela, plataformaniztasuna eta doakotasuna kontzeptu iraultzaileak ziren garai horretan, batez ere, 3D modelatze aplikazioetan, aplikazio hauek izugarri garestiak zirelako.

NaN enpresaren negozio eredua Blenderren inguruan zerbitzuak eta produktuak eskaintzera bideratu zuten.

Hala ere, negozioak ez zuen hasieran irudi lezakeen arrakasta izan eta inbertsoreek negozioari uzten joan ziren. Azkenik, enpresa proiektua bertan behera gelditu zen, baina Blenderren sortzaileek ez zuten zakarrontzira bota nahi haien eta laguntzaile askoren lana. Beraz, 2002an Blender Foundation sortu zuten eta haien lehenengo helburua Blenderren garapenarekin eta sustapenarekin jarraitzea izan zen. Horretarako, software librea eta erabiltzaile komunitate sendo bat sortzea biderik egokiena zela ikusi zuten. Gezurra badirudi ere, zazpi astetan lortu zituzten aplikazioaren gaineko eskubideak eskuratzeko behar zituzten 100.000 euroak erabiltzaileen ekarpenekin. Hortik aurrera GPL lizentziarekin liberatu zen Blenderren iturburu-kodea.

Ekoizpena

Egia esanda, edonork bere ordenagailuan eduki dezakeen aplikazio doako bat animazio eta diseinu ezagunetan uste baino gehiago erabiltzen da. Adibidez, Plumíferos (http://www.plumiferos.com/) film luzea osorik software librearekin eginda dago eta erabilitako baliabideen artean Blender dago nagusiki.

Blender ere beste filmetan erabilia izan da, Spider-Man 2n, adibidez, edo Friday or another day eta Elephants Dream film laburrean, esate baterako .

Artista ospetsu batzuek ere Blender erabiltzen dute baliabide nagusi bezala. Eta Euskal Herrian ere, badago Blenderrekin lan egiten duen artista bat, Willy Roa kimikari gipuzkoarra, hain zuzen ere, hau da bere bloga non bere lanak ikus daitezkeen: http://bad3di.blogspot.com/.