Mai, 22
2014
android, Aplikazioak, Apple, Internet, Jokoak, kontzeptuak, Mahaigaina, Microsoft, Mugikorrak, Multimedia, musika, Nabigatzaileak, Pribatutasuna, Sakelako Telefonoak, Segurtasuna, Streaming, tabletak, Telebista, Windows Phone

Haurren erabilera, koltrolpean

credited_3094868007_eaa27c4384_bHaurrek ikusten dutena behar izaten dute. Eta guztien artean, ukipenezko pantaila argitsu eta distiratsuak izugarri erakargarri zaizkie. Gailu elektronikoetan Parental Control edo Gurasoen Kontrola izeneko ezarpenak konfiguratu daitezke, eta, ikusteko edukiak eta sarbideak mugatu. Lehentasunez debeka daiteke denda birtualetan ustekabeko erosketak egitea, edo nabigatzailean sartzea Interneten ibiltzeko. Era honetako kontrol neurriak batez ere tablet, telefono eta bideo jokoek izaten dituzte. Baina tamalez oharkabean pasatzen den ezaugarria dira.

 

Puri-purian dagoen eztabaida da haur eta gaztetxoen teknologiaren erabilera. Atzeratu daiteke erabilera goiztiarregia, baina aurrez galdutako bataila da. Ikuspegi positibo batetik, Onuragarriak dira etorkizunean beharrezko izango dituzten gaitasunetan trebatzeko hasteko. Bistakoa da neurtuta izan behar dela, baina gurasoarentzat astuna gerta gabe egin daiteke. lehentasunezko mugak ezarrita arindu daiteke piskat bat gainbegiraketa.

 

gehiegizko erabilerak edota okerrak dira zaintzekoak. Adituek ez dute gomendatzen debekurik ezartzerik. bai alegia dosifikatzea. Asteburuetara mugatzeak, esaterako, ezinegona edo antsietatea sor diezaieke. Bestelako egoera duten lagunekiko desberdin sentiaraztea. Egokiena, eguneko edo asteko aisialdirako gutxienez gustuko hiru egitekotan banatzea omen da. Bakoitzerako dagokion denbora pusketa zuzendu. Eta premisa hori betetzen lagun dezake Guraso Kontrolak, hain zuzen.

 

Bideo jokoek aste osoko planifikazioa egitea ahalbidetzen dute. Gehienezko Ordu muga bat edo kuota ezarri dakieke, edo xehatuago, asteko egun bakoitzerako ordutegia finkatu. Horietatik kanpo ez dira ibiliko. Edukiak zein jolasak adinaren arabera sailkatu eta eragotzi ditzakete, Internet erabilera iragazkiekin bideratu edo informazio pertsonala partekatzea debekatu.

 

Telefonoen kasuan inplementazioa makurra dute, erabilpena mugatzea baino debekuak bakarrik ezartzeko direlako kontrol neurriak. Zelatatzeko ere badira gainera, ibilbidearen jarraipena egiteko balio baitezakete. Txiki egoskorrek gailu elektronikoak eskatzen dituztenean, ez dakite norainoko amarruan erortzen ahal diren.

 

Android

 

Gurasoen kontrola Android euskarrira 4.3 Jelly Bean bertsioarekin iritsi zen iaz. Traba izan daiteke, batik bat eguneraketa hori Nexus lerroko tablet eta telefonoetaz gain beste gutxik dutenean oraindik ere. Baina ezintasun hori dutenek larritu gabe, Google Play dendan hainbat aplikazio dituzte aukeran zeregin berdinetarako. Ospetsuenak, ‘Kids Place’ eta ‘Norton Family’ doakoak dira, eta bertsio guztietan balio dute.

 

Bestela, telefonoaren lehentasunezko Guraso Kontrola, erabiltzaile bati debekuak jartzera mugatzen da: Settings barruan Add User or Profile aukeratu eta bertan Restricted Profile.Profila sortu eta izendatu; eta zerrendan ageri diren aplikazio batzuetarako sarbidea ukatu. Ez dago era bateko erabilpena zehazterik edo iragazkirik sortzerik.

 

iOS

 

iPhone, iPad eta azken belaunaldiko iPod gailuen kasuan ere, erabiltzaile batek erabili ditzakeen aplikazioak aurrez erabaki daitezke. Pasahitz bidez babestuko da gainera kontrara egiten saiatzean. Honela: Settings lasterbidean General  atalean Restrictions aukeratu.

 

Debekuen botoia bertan gaitzen da, eta jarraian pasahitza ezartzen. Zerrenda batean erabiltzeko pasahitza eskatuko duten aplikazioak ageriko dira behealdean. Ondoren aukera gehiago era badira; besteak beste, Apple etxekoak ez diren aplikazioak erabiltzeko debekua edo GPS geokokapena ezin kentzearena.

 

Kindle Fire

 

Ukipenezko pantaila goitik behera igurtzi eta ezarpen apur batzuk ageriko dira. Settings eta gero Parental Controls hautatu. Umeek ezagutuko ez duten pasahitz bat ezarri. INDENT-PLACEHOLDER debekatu eta multzo horren barruko egitekoak pasahitza ezagutzen dutenek bakarrik egin ahalko dituzte.

 

Xbox One eta Windows 8 tabletak

 

Microsoftek, haien gailuen erabiltzaileei erabilera erraztu nahirik, Surface tableten Windows 8 eta Xbox One bideo kontsola ahalik antzekoenak egin ditu. Eskema bera errepikatzen dute: hasi saioa kontsolan; agintean Menu botoia sakatu eta Settings hautatu; eskuineraino jauzi egin, Family aukerara; mugatu beharreko profila hartu; banaka nahi diren debekuak ezartzen joan, zein informazio erakutsi edo Interneterako sarbidea, hainbaten artean. Xbox Live web ataritik erosoago egin daiteke. aurreko kontsola Xbox 360 zein One berria ezarpen berdinekin konfiguratu daitezke bertan, erabiltzaile berdina partekatzen badute.

 

Play Station 4

 

Sony-ren kontsolaren kasuan, erabiltzaile kontu nagusi bat edo kudeatzaile bat dago. Horrekin saioa hasteko pasahitz bat ezarri beharko da, eta Gurasoen Kontrola doitzeko, beste berri bat: Settings atakan, Parental Controls. Leku berean dago Manage Sub Accounts eta horrekin haurrentzat kontua sortuko da, muga eta debekuak ezarriz unean: joko batzuk debekatu; aplikazioak, filmak adinaren arabera; sarean jolasterakoan ahotsa, testu eta bideo trukaketak eragotzi; jolaskideentzako erabiltzaile gonbidatuak sortzea aukera kendu; edo Play Station Store dendan erosketa mugak ezarri, besteak beste.

 

Play Station Vita eta Nintendo 3DS eskuko bideo kontsola eramangarriek ere mekanika berdina jarraitzen dute Guraso Kontrolerako. PIN zenbaki bidez babestuko dira nahi diren funtzioak, baita ordutegia ezarri ere, eta aurreko adibideen gisara konfiguratzekoak dira.

 

Mar, 13
2014
Mugikorrak, Pribatutasuna, Sakelako Telefonoak, Segurtasuna, tabletak, Windows Phone

Argazkien ezkutuko informazioa

Navigation via Smart phone.Amarauneko arriskuen jakitun, erabiltzaileak partekatzen duen informazioari begirune handia dio dagoeneko. Ez dago jakiterik sare sozialetan, web orrietan edo posta elektronikoetan partekatzen diren datu pribatuak zeinen eskuetara helduko diren. Kontua da partekatzen dugun informazioa beti ez dagoela bistara. Izan ere, bideo edo argazki batek azalean erakusten duen baino informazio gehiago gordetzen du bere barruan.

Azken belaunaldiko kamerek, ateratzen dituzten irudiekin batera, metadatuak gordetzen dituzte. Testuinguru datuei esaten zaie metadatuak; datuen izaera edo kokapenari buruzko informazioa ematen dute, hain zuzen. Irudietarako, EXIF edo Exchageable Image File Format izena hartzen dute. Argazkia noiz atera den, gailua, objektiboa eta lentearen uneko ezarpenak ageri dira. Baina geokokapenerako gaitasuna edo GPS gaitua duten gailuetan, kokapen zehatza ere gordetzen dute. Garbi dago, beraz, azken belaunaldiko edozein telefono edo tabletarekin egindako argazkiek informazio asko jasotzen dutela barruan. Baita Internet sarbiderik gabe egonda ere.

Sare sozialen datuen babesa

Hots, etxean egindako argazkia partekatzean, norbere helbidea publikatzeko arriskua dago harekin batera. Alabaina, kokapena partekatu nahi den galdetzen dute sare sozial gehienek haien web eta aplikazioetan partekatu orduko. Ezezkoa aukeratuz gero, informazio horiek arbuiatzen dira irudi eta bideoen kopiak zerbitzarietan kargatzerako. Alde horretatik babestuta egon arren, aintzat hartzekoa da gero ere igotzen diren argazkien jabetza intelektuala eta erabilpen eskubideak galtzen dituela erabiltzaileak. Baina hori beste kontu bat da.

Facebook, Twitter, Google+, Linkedln, Instagram edo Tuenti-k datu pribatuak arbuiatzeko aukera ematen dute. Ostera, Foursquare nahiz Pinterest zerbitzuek haien web aplikazioetatik argazkiak igotzeko garaian etorri ahala gordetzen dituzte argazkiak, iragazki gabe.

Ordea, bien kasuan telefonorako aplikazioa erabiltzen bada, datu horiek ez gordetzeko eskaera egiteko aukera dago. Bestelakoa da Flickr eta Picasa zerbitzuen kasua. Horietan, fitxategia kargatzeko orduan ez da salbuespenik egiten, eta metadatu eta guzti jartzen dira irudiak sarean. Edozein zelatariren eskura.

Bistakoa da sare sozialak pribatutasuna babesteko doikuntzak egiten ari direla, baina gaur-gaurkoz, gabeziak dituztenak badira. Arriskuak ezagutuz gero, zer partekatu behar den bakoitzaren erabaki bihurtzen da.

Metadatuak egiaztatzeko zein ezabatzeko erak

Informazioa eskuratzeko zein ezabatzeko ordenagailurako programak erabil daitezke. Irudi baten barruan dauden metadatuak begiratzeko, EXIFTool tresna erabil daiteke. Windows eta Mac-erako dago eskuragarri webean: http://www.sno.phy.queensu.ca/~phil/exiftool/. Metadatuak idatzi eta editatzeko ere erabil daiteke gainera. GNU/Linux banaketetan komando lerrotik egin daiteke instalazioa, egiaztaketa eta ezabaketa, hurrenez hurren:

• sudo apt-get install libimage-exiftool-perl

• exiftool /tmp/nire_argazkia.jpg

• exiftool -all= /tmp/nire_argazkia.jpg

Bestela, informazio gutxiago eskuratzen den arren, ezer instalatu gabe jaso daiteke testuinguru informazioa. Baita ezabatu ere: Windows-en kasuan, irudiaren gainean eskuineko botoiarekin klik egin eta Propietateak-Xehetasunak atalean ikusten dira, eta beheko aldean Kendu propietateak eta datu pertsonalak aukera ageri da.

Mac OS X sistemetan, irudiaren gainean eskuineko botoiarekin klik egin eta Get Info atalean ageri da EXIF informazioa. Euskarri honetan metadatuak ezabatzeko era errazena irudiaren kopia bat egitea da, honela: argazkiaren aurrebistan File-Export-PNG formatua aukeratu. Testuinguruaren informazio gabe egiten du kopia orduan, eta era berean, hori erabil daiteke amaraunean jartzeko. Ubuntun, berdin: informazioa ikusteko, irudiaren gainean eskuineko botoiarekin eginda,Propietateak atalean aurkitzen da atal hori.

Dena dela, irudia atera aurretik aldi baterako GPS desgaitzeko aukera egin daiteke. Pribatutasuna babesteko ondorengo eragiketak aurrezteko balio dezake. Izan ere, partekatzen ez den informazioa beti dago babespean.

Ots, 27
2014
android, Aplikazioak, Apple, GNU/Linux, Internet, Irisgarritasuna, Mac, Mac OS X, Mahaigaina, Mugikorrak, Pribatutasuna, qr kodea, Sakelako Telefonoak, Segurtasun kopiak, Segurtasuna, tabletak, Windows

Sakelakoaren datuak zuzenean sinkronizatzeko

bt-overviewiCloud, Google Drive, Ubuntu One, Mega, Dropbox, One Drive… Sarean kudeatu daitezkeen orotariko web aplikazioak dira. Telefono eta tabletetarako baliokideak diren aplikazioak eskaintzen dituzte, dendetatik deskargatzeko.

Baina, oinarrian, antzera funtzionatzen dute. Batzuek datuak enkriptatzen dituzte, ezkutukoak bihurtuz; besteek, berriz, zuzenean sarean gordetzen dituzte, zelatarien bistan. Baina denak informazioa urrutiko zerbitzarietan kargatzeko dira.

Interneterako sarbidea dagoen artean, bazter guztietatik berreskuratu ditzake norbere datuak. Aski da kontuaren erabiltzaile izena eta pasahitza gogoratzearekin.

Hala ere, zalantza bakarra geratzen zaio erabiltzaileari: datu pribatuak beste batzuen esku jartzen direla. Galtzeko arriskutik seguru egon arren, ez daude ezezagunen begiradetatik salbu. Beste hitz batzuetan, hodeiko zerbitzuen erabiltzailea alde batera uzten ari da pribatutasuna, erosotasunaren mesedetan.

Hodei konputazioa gauza askotarako erabiltzen da. Baina, agian, ospe handiena hodeiko biltegiratze sistemek eman diote. Sarerako sarbidea dutenetik, telefonoek edo tabletek ere asko baliatzen dituzte. Horien datu guztiak sinkronizatzeko aukera osoena, sarritan, lehentasunez jarritakoek ematen dute: iCloud edo Googlek. Izan ere, fitxategi, irudi, bideo, kontaktu, egutegi eta oharren kopiak sinkronizatzen dituzte.

Hala ere, datu batzuk lainoa erabili gabe zuzenean norbere ordenagailuarekin sinkronizatzerik balego, zer gertatuko litzateke?

BitTorrent Sync, aukera pribatua eta segurua

IOS eta Android gailuetarako aplikazio horrekin, bakoitzaren gailuen artean nahi adina fitxategi sinkroniza daitezke. Gainera, karpetak partekatzea ahalbidetzen du, nahi den pertsonekin, eta haiekin edozer gauza sinkroniza daiteke. Hodeiko zerbitzuek jarritako edukiera mugarik ere ez dauka, bakoitzaren ordenagailuko memoriaren gaitasunak ezarriko baitu langa. Fitxategi bat bidali aurretik enkriptatu egiten du, eta ondoren, datu horiek ez dira geratuko hodeiko zerbitzarietan gordeta. Informazio guztia gako pribatuen bidez babestuta dago.

Sync sisteman, zerbitzaria bakoitzaren ekipoa da, eta bezeroak, hara konektatuko diren gailuak. Sinkronizatzeko unean, bezeroak zein zerbitzariak piztuta eta sarera konektatuta egon beharko dute; bestela, akabo.

Behintzat, pribatutasuna estimatzen dutenek aukera ona dute hodeiaren aurrerapenak baliatzeko. Kanpoko zerbitzuen menpe egon gabe, gainera. Zibergelan, bakoitzak gobernaturiko hodei sistemez aritu ginen.

OwnCloud eta iPhonerako Younity zerbitzuek ematen dute aukera hori:http://zibergela.bitarlan.net/2013/05/16/hodei-guztien-gainetik-baina-sasi-guztien-azpitik-pasa-gabe/.

Instalazioa

Instalatzeko garaian, bezero-zerbitzari sistema osatu behar da. Sakelako eta tableten kasuan, Google Play edo App Storera jo, eta izen bereko aplikazioa deskargatu behar da. Ordenagailuan, berriz, GNU/Linux, Mac eta Windows sistemetarako dago.

Ubunturen kasuan, errazena software biltegian bilatu eta instalatzea da. Bestela, terminala ireki, eta agindu bidez osa daiteke instalazioa:

  • sudo add-apt-repository ppa:tuxpoldo/btsync
  • sudo apt-get update
  • sudo apt-get install btsync-user
  • btsync-restart

Webean dituzte Windowsen edo Mac batean instalatzeko jarraibideak: http://www.bittorrent.com/intl/en/sync/get-started.

Horrekin, martxan dago jada BitTorrent Sync zerbitzaria. Nabigatzaile bat ireki, eta http://localhost:9999 helbidean ikus daiteke.

QR kodea sortu eta telefonoarekin irakurri

Ordenagailuko karpeta bat sinkronizatuko da telefono edo tabletaren beste batekin. Karpeta hori partekatu egin behar da gailuekin, baina, aurrena, norberak sortu behar du. Gero, zein den adieraziko zaio. Ordenagailuan BitTorrent Sync ireki, eta eskuineko goiko aldean dagoen Add Folder aukeratu behar da horretarako. Gako pribatua sortzeko eskatuko du, Generate botoiari emanda. Horrek QR kode bat sortu eta erakutsiko du pantailan.

Telefono edo tabletako aplikazioa ireki, eta Add Folder aukeratu egin behar da hor ere. Atzetik Scan QR code emanda, ordenagailuaren pantailako QR kodea irakurri beharko da kamerarekin.

Nahiago bada, ageri den gako luzea kopiatu daiteke letraz letra, sakelako edo tabletan adierazten den lekuan. Ordenagailuko karpeta automatikoki sinkronizatuko da, horrela telefonoan sortuko duen berrian. Izena ere jarri beharko zaio karpetari.

1 2 3 4